Στο ελληνικό στρατιωτικό κοιμητήριο βρίσκονται οι ταφές 102 αξιωματικών οπλιτών του ελληνικού στρατού, της Μεραρχίας των Κρητών και της Μεραρχίας των Σερρών, που έπεσαν μαχόμενοι στη μάχη της Δοϊράνης στις 5.9.1918. Περίοπτη θέση σε αυτό έχει το άγαλμα πτερωτής Νίκης, που συνοδεύει τους νεκρούς στο αιώνιο ταξίδι τους στη χώρα των Μακάρων.
Το μαρμάρινο άγαλμα σμιλεύθηκε από τον γλύπτη Αντώνιο Σώχο και αποτελεί χαρακτηριστικό έργο της καλλιτεχνικής του δημιουργίας. Στο έργο συνδυάζονται με μοντέρνα αντίληψη στοιχεία συμβολικά διαφορετικών εποχών.
Η Νίκη αναπαριστάται ως ένα γυναικείο αρχαιοπρεπές άγαλμα σε υπερφυσικό μέγεθος και παραστέκεται φύλακας των στρατιωτών που σκοτώθηκαν στις μάχες του 1913 και του 1918.
Η μορφή της, με μακρύ χιτώνα, απεικονίζεται σε έντονο δρασκελισμό με ανοιγμένα φτερά, που πλαισιώνουν το πρόσωπό της που έχει απειλητική έκφραση. Φορά σύγχρονο κράνος και κρατά στο δεξί της χέρι κοντό ξίφος ενώ στο αριστερό δάφνινο στεφάνι.
Η μορφή του αγάλματος δηλώνεται με καθαρές γραμμές σε αυστηρή, σχεδόν γεωμετρική σύνθεση.
Στο μνημείο βρίσκεται εντοιχισμένη αναθηματική στήλη με στίχους του εθνικού ύμνου του Διονυσίου Σολωμού από το έργο του ‘’Εις τον θάνατον του Λόρδου Μπάυρον’’:
‘’Είναι αυτοί που πολεμώντας σκεπάσανε τη γη Πάνω στ’ άρματα βροντώντας Με το ελεύθερο κορμί’’
