Η θλιβερή επέτειος της Γενοκτονίας ανακαλεί στη συλλογική ιστορική μνήμη κάθε πτυχή ενός οργανωμένου σχεδίου εξόντωσης του Ποντιακού Ελληνισμού που εκδιπλώθηκε σε τρεις περιόδους ιδιάζουσας βαρβαρότητας.
Η Γενοκτονία έχει τουρκική καταγωγή. Είναι θεμελιωμένη στις σφαγές, στους εκτοπισμούς πληθυσμών, στους βιασμούς, στις παιδοκτονίες, στα τάγματα εργασίας, στις εξοντωτικές πορείες γυναικόπαιδων και γερόντων, σε ένα ‘’Άουσβιτς εν ροή’’, χωρίς προορισμό για τους περισσότερους, σε ένα οδυνηρό, γεμάτο κακουχίες και εξευτελισμούς ταξίδι προς το θάνατο, με τραγικό επίλογο τον ξεριζωμό των επιζησάντων.
Η απαγγελία της καταδίκης σε θάνατο ενός ολόκληρου λαού αποτελεί ένα ειδεχθές, ένα διαρκές έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που μεγεθύνεται όσο οι αρνητές του επιμένουν ένοχα να την αποσιωπούν.
Η δικαίωση των ψυχών των αδικοχαμένων Ελλήνων του Πόντου θα επέλθει με τη διεθνοποίηση της Γενοκτονίας, ως έσχατη πράξη θρησκευτικού ρατσισμού και πολιτισμικής μισαλλοδοξίας, με την αναγνώρισή της από το Τουρκικό κράτος, με την έκφραση μιας ειλικρινούς συγνώμης για τις ασύλληπτες θηριωδίες που προξένησε το κεμαλικό καθεστώς και το κίνημα των Νεότουρκων.
Απαράγραπτο χρέος της Πολιτείας, των Ελλήνων του Πόντου και κάθε σκεπτόμενου πολίτη είναι να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας ώστε να μη ματαιωθεί η θυσία του αίματος των αθώων θυμάτων του Πόντου.
