Εδώ και αρκετούς μήνες, σύσσωμη η κοινωνία του νομού μας, παρά την μακρά και οξεία οικονομική κρίση μα και το δυσανάλογο βάρος που επωμίστηκε, δείχνει έμπρακτα και καθημερινά την αλληλεγγύη και το ανθρώπινο πρόσωπό της στους βασανισμένους πρόσφυγες που φθάνουν στο Κιλκίς, ανοίγοντας φιλόξενα την αγκαλιά της και καταρρίπτοντας τα σύνορα του κοινωνικού αποκλεισμού που θέτουν τις γυναίκες πρόσφυγες στο περιθώριο.

Το επόμενο κρίσιμο διάστημα ας συνεχίσουμε να δρούμε με αμέριστη συμπαράσταση και με σταθερό προσανατολισμό στην ευρύτερη δυνατή άρση των πολλαπλών διακρίσεων σε βάρος των γυναικών και με τη μέγιστη δυνατή φιλοξενία των γυναικών προσφύγων και των παιδιών τους, χωρίς όμως σε καμία περίπτωση να επιτρέψουμε ο τόπος μας να γίνει αποθήκη ανθρώπινων ψυχών με ταυτόχρονη καταπάτηση των δικαιωμάτων των κατοίκων αυτού του τόπου για ασφαλή διαβίωση και ευημερία.

Ας μην αφήσουμε την ανθρώπινη ελπίδα να πνίγεται στο Αιγαίο και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια να θάβεται στα λασπόνερα της Ειδομένης. Ειδικά σε αυτές τις έκτακτες συνθήκες που αντιμετωπίζουμε, ας μην χάσουμε τις αρχές του αξιακού μας πολιτισμού μα και τη δυναμική μας για νέους αγώνες. Ας δώσουμε στη γυναίκα πρόσφυγα την χαμένη ελπίδα και σε κάθε γυναίκα της μικρής κοινωνίας μας τη θέση που της αρμόζει και δικαιούται.

Άλλωστε, είναι αλήθεια ότι, στο διάβα της ιστορίας, η περιπέτεια της ανθρώπινης μοίρας έχει πρωταγωνιστή τη Γυναίκα σ’ όλους τους λαούς και σ’ όλους τους αιώνες. Το μίτο για την έξοδο από τον λαβύρινθο τον κρατάει πάντοτε μια Αριάδνη…

Άννα Δημάκη